URZĄDZENIA SYNCHRONIZACYJNE DO LAMP BŁYSKOWYCH.
Wszystkie lustrzanki małoobrazkowe miały wbudowane urządzenie synchronizacyjne do lamp błyskowych, spaleniowych i elektronowych.
Urządzenia te polegają na tym, że jednocześnie z uruchomieniem migawki następuje wyzwolenie błysku lampy przyłączonej do aparatu.
Synchronizacja z lampami spaleniowymi jest stosunkowo nieskomplikowana, bowiem błysk takiej lampy trwa ok. 1/50 s, więc stosunkowo łatwo „mieści się” w nim okres otwarcia migawki centralnej. Przy migawce szczelinowej okres przebiegu jej szczeliny przed całą płaszczyzną błony wynosi zwykle około 1/60 s, nawet przy krótkich czasach naświetlenia.
Trudniejsza jest natomiast synchronizacja z lampą błyskową elektronową, której błysk trwa od 1/500 s — 1/10 000 s. Tu odwrotnie, ten krótki błysk „mieści się” w każdej szybkości migawki centralnej, ale nie w szybkościach migawki szczelinowej, gdzie naświetlenie błony odbywa się „pasmami”. Tylko te szybkości migawki dadzą się synchronizować, przy których szczelina migawki przesuwająca się przed błoną jest równa jej powierzchni, a więc przy szybkościach ok. 1/30 s — 1/125 s.
Urządzenia synchronizacyjne wbudowane w korpus aparatu lab migawkę pozwalają na przyłączenie do niego lampy za pomocą jednego kontaktu oznaczonego literą „X”, który obsługuje wówczas oba rodzaje lamp lub poprzez dwa kontakty: ,,X” i ,,M”. Pierwszy kontakt przeznaczony jest dla lamp elektronowych, drugi dla spaleniowych. Lampy te można także przyłączać za pomocą jednego kontaktu i urządzenia do przestawiania go na oba rodzaje lamp.
Przy użyciu lamp spaleniowych napięcie prądu jest małe i dla człowieka w razie krótkiego spięcia nieszkodliwe, ale przy lampach elektronowych sięga nieraz tysiąca i więcej volt i przy krótkim spięciu może być nawet groźne dla życia.
Do połączenia aparatu z lampą służy szyna z aluminium, długości zwykle ok. 20—30 cm, zaopatrzona z jednej strony w naśrubek statywowy do przykręcenia aparatu, z drugiej — w takie samo urządzenie dla lampy lub w saneczki tego rodzaju, jak znajdujące się w aparatach dla założenia dodatkowego celownika. Lampy wyposażone są również w gwint statywowy bądź w uchwyt saneczek.
Jeśli gwint aparatu jest szerszy, a lampy — węższy lub odwrotnie, można zastosować reduktory przełączające z jednego gwintu na drugi (do kupienia w sklepach „Fotooptyki”).
Istnieją również lustrzanki wyposażone w saneczki z kontaktem dla lampy spaleniowej; obwód prądu zamyka się wówczas przez, masę aparatu. Urządzenie takie nie nadaje się do lamp elektronowych z uwagi na zbyt wysokie napięcie prądu.
Rysunek. Krzywe wydajności światła: a — żarówki błyskowej, b — lampy elektronowej.
Kabelek łączący lampę z aparatem (kabel synchronizacyjny) jest zwykle bardzo krótki; dla umożliwienia operowania lampą z większej odległości od aparatu i uzyskania przez to lepszej plastyki obrazu można kupić przedłużacz kabla, zaopatrzony po obu końcach w odpowiednie gniazdka.
Lampy błyskowe spaleniowe stosowane są w odpowiednich reflektorkach, zwykle składanych jak wachlarz i mieszczących się łatwo w kieszeni. Są one wyposażone w gwint lub saneczki dla połączenia ich z szyną. Aparaty serii Exakta-Exa mają dodatkowe urządzenie do nasuwania na pryzmat.