FILTRY KONTRASTUJĄCE
Wyobraźmy sobie, że przed czerwonym, ceglanym murem stoi zielony samochód. Jeśli zielony kolor samochodu i czerwony kolor muru mają takie samo nasycenie, otrzymamy na zdjęciu czarno-białym jednostajną, niemal szarą płaszczyznę (samochód prawie zupełnie zniknie na tle domu).
Aby zapobiec podobnym zjawiskom, stosuje się albo czerwony liltr i wówczas dom będzie miał na zdjęciu barwę niemal białą, a samochód – niemal czarną, albo filtr zielony, wtedy wystąpi zjawisko odwrotne.
Przykład powyższy był krańcowy, ale są inne, bardziej codzienne. Często widzi się zdjęcia białych domów na tle czarnego, groźnego nieba. Uzyskano je przez zastosowanie pomarańczowego lub jasnoczerwonego filtru, który przyciemnił niebo i uwypuklił tym samym wszystko, co nie jest błękitne. Tak więc silnie wystąpiły białe obłoki, białe domy, żółtawe pole i w sumie dały niecodzienny efekt.
Filtr kontrastujący może być właściwie w każdym kolorze i służy do ściśle określonego celu: uwypuklenia pewnej grupy barw, przy jednoczesnym przytłumieniu innych (są np. filtry niebieskie, służące do podkreślenia błękitu, a przytłumienia innych barw). Filtry te nie przywracają naturalnej równowagi barw, lecz wprowadzają zupełnie inną skalę ich jasności.