Pomiary naświetlania.
Podczas gdy pomiar temperatury barwowej światła jest specjalną metodą pomiarową w fotografii barwnej, przede wszystkim dla zdjęć odwracalnych, to światłomierz jest doskonale znany z techniki czarno-białej. Każdy doświadczony amator może przystąpić do zdjęć bez światłomierza, jest on jednak konieczny, a co najmniej niezbędny przy zdjęciach wykonywanych na barwnych materiałach odwracalnych. Dlatego pomiary naświetlania powinny być omówione łącznie z problemami barwnej techniki zdjęciowej. W chwili obecnej mamy do czynienia wyłącznie z przyrządami fotoelektrycznymi i dlatego też tylko nimi będziemy się zajmowali. Jak na ogół wiadomo, najważniejszą częścią światłomierza jest fotokomórka zbudowana z niewielkich płytek metalowych, pokrytych cienką warstewką tlenku miedziawego lub selenu. Jeśli przez otwór przyrządu na fotokomórkę pada światło, między dwiema jej okładkami powstaje siła elektromotoryczna i w obwodzie płynie prąd, który jest mierzony przez czuły galwanometr włączony w obwód. Przez odpowiednie wyskalowanie przyrządu w wartościach przysłon i czasów naświetlania możemy wykorzystywać go przy wykonywaniu zdjęć. Musimy jednak zwrócić uwagę na to, że skalowanie przyrządu nie zawsze jest wystarczająco dokładne, a przede wszystkim dla materiałów odwracalnych. Dlatego zaleca się, aby każdy amator, jeśli ma do czynienia z nowym światłomierzem, albo jeśli zaczyna po raz pierwszy wykonywać zdjęcia barwne, sprawdził i wyskalował swój przyrząd w połączeniu ze swoim aparatem fotograficznym.
Skalowanie przyrządu można przeprowadzić bardzo prosto we własnym zakresie, jeśli wykonamy około pięciu zdjęć możliwie różnych motywów, przy jasnym i przy słabym oświetleniu, stosując ten sam czas naświetlania i zmieniając przysłonę co pół wartości tak, aby wartość mierzona znajdowała się pośrodku. Po wywołaniu porównuje się otrzymane obrazy i ustala, które są najlepsze, a więc przy których zostało użyte właściwe naświetlenie oraz o jaki współczynnik różnią się one od wyników pomiarów światłomierza. Jest naturalnie rzeczą korzystną, jeśli współczynnik ten jest taki sam dla motywów jasnych i ciemnych, co zdarza się w większości przypadków. Możemy wtedy naświetlać materiały krócej lub dłużej, o całą lub pół wartości przysłony, niż wskazuje światłomierz. Możemy jednak stwierdzić, że przy długich naświetlaniach przy pełnym otworze przysłony należy użyć innego współczynnika niż w dobrych warunkach oświetleniowych. Lepiej jest przestawić skalę na inne wartości czułości niż przeliczać każdorazowo1 zmierzone oświetlenie; przy kamerach automatycznych nie jest to w ogóle konieczne. W przypadku gdy naświetlanie według wskazań przyrządu (1/60 sek. przy przysłonie 8) daje zbyt ciemne zdjęcia, a silniejsze naświetlanie przy następnej przysłonie (1/60 sek. przy przysłonie 5,6) prowadzi do uzyskania lepszych obrazów, to dla barwnych błon odwracalnych o czułości odpowiadającej 16°DIN należy nastawiać skalę zamiast na 16 na 13°DIN. Odpowiednio należy postępować w przypadkach przeciwnych.