Reprodukcje.
Chcemy wreszcie omówić reprodukcje, to znaczy wykonywanie zdjęć przedmiotów dwuwymiarowych, głównie obrazów. Jeśli chodzi o wykonywanie samych zdjęć, to nie ma tu nic nadzwyczajnego, co wymagałoby zwrócenia specjalnej uwagi i co wykraczałoby poza normalną technikę czarno-białą, względnie nic takiego, co nie dotyczy zwykłych zdjęć barwnych. Należy jednak doradzać, aby na każdym zdjęciu obok obrazu umieszczać szarą tablicę względnie specjalną tablicę barw jako test lub fotografować ją osobno w tych samych warunkach oświetlenia i naświetlenia. W pierwszym przypadku z uwagi na oszczędność miejsca mogą być użyte specjalne wąskie tablice barw, np. Agfa lub ORWO. Na materiałach odwracalnych .pomiar ten pomaga rozpoznać charakter zadymień barwnych, natomiast na negatywach barwnych daje pełne i wręcz niezbędne informacje o sposobie korygowania kopii, jeśli, jak to bywa najczęściej, nie mamy w danej chwili do dyspozycji oryginału. Jeśli na zdjęciu szara tablica jest rzeczywiście szara, to otrzymany obraz będzie optymalny, zawierający wszystkie odcienie barw. Może być jednak taka sytuacja, że mimo najlepszego doboru filtrów, nie możemy otrzymać odcieni szarych i jakaś z barw dominuje, przesłaniając inne, nie odgrywające poważniejszego znaczenia. W takich przypadkach powinniśmy pozostawić obraz z tym określonym zadymieniem barwnym, aby odtworzyć pozostałe barwy jeszcze możliwie czysto i intensywnie. Do wykonywania obrazów dla potrzeb własnych należy wykorzystywać materiały odwracalne, gdyż w procesie negatywowo-pozytywowym nawet w najlepszych warunkach nie otrzymamy nigdy wiernego odtworzenia oryginału z uwagi na występujące zawsze pewne zniekształcenia barw.
Jeśli chcemy zrobić odbitki na papierze lub też większą ilość przezroczy, musimy korzystać z materiałów negatywowych. Materiał negatywowy w pewnych przypadkach może pozwolić na otrzymanie lepszych wyników, przede wszystkim reprodukcji akwarel lub innych obrazów utrzymanych w subtelnych barwach. Materiał odwracalny, który nie może być wywoływany bardziej kontrastowo, daje w tych przypadkach obrazy zbyt miękkie, prawie bezbarwne, podczas gdy w procesie negatywowo-pozytywowym możemy wywołać go wystarczająco kontrastowo. Jakości oryginału pod względem czystości barw nie osiągniemy jednak nigdy. Jeśli jednak ktoś jako przykład oglądał reprodukcje obrazów, musiał podziwiać, że w tak prosty sposób, prawie bez retuszu, odtworzono wiernie oryginał.
Amatorzy, nauczyciele lub inni miłośnicy sztuki, którzy chcieliby nieraz skompletować sobie mały zbiór reprodukcji malarskich, będą jednak rozczarowani. Zamiast bowiem oryginałów najczęściej wykorzystują oni po raz drugi posiadane do dyspozycji druki i reprodukcje. Musimy pamiętać, że w takich przypadkach nie mamy do czynienia z oryginalnymi barwnikami, a tylko z barwami powstałymi ze zmieszania trzech nadrukowanych na siebie warstw barwnych, w których czerń występuje jeszcze jako dodatkowa „czwarta barwa”. Z oryginalnych obrazów na błonach odwracalnych lub za pośrednictwem- błon negatywowych możemy wykonać cudowne kolekcje. Tylko akwarele, pastele i kolorowane rysunki, a przede wszystkim wykonane w jasnych barwach obrazy nie dają na błonach odwracalnych pozytywnych wyników i zadowolenia. Należy je, jak wiemy, wykonywać na błonach negatywowych, jakkolwiek i w tym przypadku rezultaty nie zawsze będą zadowalające.
Jak to jeszcze wyjaśnimy przy omawianiu wywoływania, negatywy ze zdjęciami reprodukcji należy wywoływać dłużej, niż jest to normalnie przyjęte, gdyż w przeciwnym przypadku barwy ich nie będą wystarczająco czyste i intensywne. Przy oddawaniu do laboratorium materiału negatywowego (nie dotyczy to materiałów odwracalnych) należy również zalecić dłuższe wywoływanie. W związku z tym nie należy wykonywać reprodukcji na błonach małoobrazkowych, na których znajdują się jeszcze inne zdjęcia. Tylko elektronowe zdjęcia błyskowe stanowią wyjątek, gdyż powinny być również wywoływane nieco dłużej.
Na zakończenie należy krótko wspomnieć o przydatności obrazów barwnych do techniki reprodukcyjnej, a więc do druku. W fotografii czarno-białej jako materiał wyjściowy stosuje się do tego celu wyłącznie kopie pozytywowe. Jest to zrozumiałe i możliwe również przy zdjęciach barwnych, jednak jeśli nie są one zbyt dobre względnie jeśli są to retuszowane i wymęczone powiększenia, powinniśmy wtedy korzystać ze zdjęć oryginalnych, a więc albo z przezrocza odwracalnego, albo z barwnego negatywu. Ten ostatni w wyniku niezbyt dużego kontrastu jest bardziej ceniony przez techników reprodukcji niż obraz odwracalny. Jakkolwiek z małoobrazkowych formatów w dobrych zakładach można otrzymywać pierwszorzędnej jakości druki, jednakże aby można było wydobyć z nich więcej szczegółów, reprodukcje należy wykonywać z formatów większych.
Nie wystarczy jednak przekazanie tylko samego negatywu barwnego, dla jego właściwej oceny i obróbki potrzebna jest również kopia. Niedostatki kopii lub życzenia dokonania zmian należy wyjaśnić dodatkowo, gdyż mogą występować bardzo duże odchylenia od oryginału, co wymaga poprawek.