Zrozumiałe, że wszyscy producenci materiałów światłoczułych dbają o utrzymanie właściwości błon odwracalnych w możliwie wąskich tolerancjach, aby ogólny odcień w określonej temperaturze barwowej był odtworzony poprawnie. Błony każdego numeru emulsji poddawane są obowiązkowym badaniom, a mimo to po względnie krótkim przechowywaniu, a więc w trakcie okresu gwarancyjnego, wykazują pewne zadymienia barw. Przy normalnym przechowywaniu w chłodzie zjawisko to występuje niezmiernie rzadko, a błona zmienia się najczęściej po wysyłce. Okres gwarancyjny podany jest zazwyczaj na opakowaniu. Nie popełnimy błędu, jeśli swój zapas błon barwnych będziemy przechowywać nie w ciepłym pokoju, a np. w piwnicy. Wszystkie błony są szczelnie opakowywane, tak że wyższa wilgotność w pomieszczeniach piwnicznych przy nie naruszonym zamknięciu nie może oddziaływać ujemnie. W ciepłe dni, gdy błony przechowujemy w lodówkach, powinniśmy przed założeniem do kamery ogrzać je do temperatury otoczenia, gdyż w przeciwnym przypadku na błonie może skraplać się para wodna.
Wszystkie zadymienia mogą jednak powstać na zupełnie dobrej błonie w czasie błędnego procesu wywoływania. Wielokrotnie jest tak, że od razu w zakładzie produkcyjnym można rozstrzygnąć, czy błona ma błędy spowodowane przechowywaniem w pomieszczeniu o podwyższonej temperaturze lub przedwczesnym starzeniem, czy też procesem wywoływania. Wskutek skomplikowanego procesu odwracalnego określenie miejsca powstania błędu nie zawsze jest możliwe. Nie będziemy się tutaj wgłębiać we wszystkie możliwości, tylko odeślemy czytelnika do tablic błędów i rozdziału „Wywoływanie materiałów odwracalnych”.
Winę za zadymienie nie zawsze ponoszą błony i proces wywoływania, lecz między innymi prześwietlenia i niedoświetlenia. Obraz w dużej części umieszczony jest w zakresie, gdzie trzy krzywe charakterystyczne nie nakładają się na siebie i odpowiednie barwne gęstości optyczne są mniejsze lub większe. Jeśli np. wskutek intensywnego pierwszego wywoływania górna warstwa żółta zostanie silniej nieco wywołana niż pozostałe, to w wyniku zabraknie barwnika żółtego, co stanie się widoczne w przezroczu w miejscach nienaświetlonych, gdzie powstaje tzw. czerń podstawowa. Miejsca te nie będą zbliżone do odcieni szarych tylko do fioletowych lub niebieskich. Przy prawidłowym naświetlaniu nie jest to w obrazie zauważalne, jednakże fioletowy odcień przy zdjęciach niebieskich wzrasta i ujawnia się jako zadymienie barwne. Obrazy odwracalne bardzo łatwo nabywają niepożądanego odcienia barwnego wskutek nieodpowiednich warunków oświetlenia. O jego wpływie mówimy bliżej w rozdziale „Oświetlenie i naświetlanie”, tak że obecnie tylko o tym wspomnimy. Każda błona odwracalna może być dostosowana tylko do określonej temperatury barwowej światła. Amator wybiera najczęściej materiały dostosowane do światła dziennego; są one przystosowane do światła słonecznego latem. Ale już w cieniu mogą wywołać wrażenie zadymienia, gdy przedmioty zostaną oświetlone światłem czysto błękitnego nieba, podczas gdy przy niebie częściowo pokrytym chmurami okazują się neutralne. Jeśli słońce jest jednak także przysłonięte chmurami, wtedy światło oświetlające staje się tym bardziej niebieskie, im jest pochmurniej. Niskie położenie słońca, z którym mamy do czynienia głównie zimą, czyni słońce bardziej żółtawym, tak że błona, z której w lecie byliśmy zupełnie zadowoleni, w zimie pracuje z zadymieniem żółtym.