Zdjęcia Barwne.
Świat z każdym dniem staje się coraz bardziej barwny i dźwięczny. Dzięki technice człowiek nowoczesny nie zawsze już chce prowadzić spokojne i zasiedziałe życie. Radio, telewizja, kino, samochód i wiele innych zjawisk wdziera się stale do naszego życia, pobudzając umysły różnymi podnietami. Monotonia staje się nieraz wręcz męcząca i prowadzi do nudy. W mieszkaniach zjawiły się błyszczące metale, barwne lampy i meble. Nawet, zdawałoby się, tak niedostępne ściany wysokich domów w miastach stały się barwne. Staramy się unikać w miarę możności jednobarwnych, a przede wszystkim brudnoszarych powierzchni. Barwa opanowała zarówno ściany wnętrz pomieszczeń, jak i maszyny. W każdym tygodniku lub czasopiśmie spotykamy co najmniej kilka stron barwnych.
Do tego barwnego kręgu dołącza się fotografia barwna, typowe dziecko dzisiejszych czasów. Znana dotąd technika czarno-biała przestała być wystarczająca. Zaczęło się od tego, że przed dwudziestu pięciu laty rozpoczął się jednocześnie w Stanach Zjednoczonych i w Niemczech wyścig w produkcji barwnych materiałów Kodachrome i Agfacolor. Były co prawda już przedtem znane barwne metody fotografii, które zostały opracowane z ogromnym nakładem i trudnościami w ciągu poprzednich lat. Były one jednak bądź niedoskonałe technicznie, bądź trudne w praktycznej eksploatacji i wskutek tego przegrały konkurencyjną walkę z nowoczesnymi błonami barwnymi. Te ostatnie mają bowiem zalety, które dzisiaj możemy krótko zdefiniować: wykonywanie na nich zdjęć jest nadzwyczaj proste, stosunkowo łatwa jest ich obróbka, wreszcie są względnie tanie, tak że w istocie stają się artykułem powszechnego użytku. I wreszcie to, co jest przede wszystkim decydujące — pozwalają na uzyskanie poprawnych zdjęć barwnych i dają wiele radości szerokim rzeszom społeczeństwa.
Przy tym wszystkim fotografia barwna nie powoduje hałasu na ulicach i placach lub wśród pragnących spokoju ludzi, na słonecznych plażach, jak czynią to głośniki, adaptery lub radioodbiorniki. Nie wywiera również wrażenia pośpiechu i przestrachu i nie zatruwa powietrza tak jak silniki pojazdów motorowych. Jest nieskomplikowana i można się nią zajmować wtedy, kiedy się ma na to ochotę. Nie jest ona jednak stratą czasu, lecz przynosi w podarunku pięknie utrwalone obrazy bliskich i przyjaciół oraz miłych dni odpoczynku. W wyższym stopniu prowadzi do wyszkolenia obserwacji, zrozumienia sztuki i pomaga człowiekowi w wielu pracach technicznych i naukowych. Najzagorzalszy wróg postępu technicznego nie może zaprzeczyć istnienia w fotografii barwnej piękna i użyteczności. Następne rozdziały, przechodząc od spraw najprostszych do trudniejszych, powinny pomóc amatorom i fachowcom w prawidłowym wykorzystaniu barwnych materiałów światłoczułych we wszystkich dziedzinach.